Vanuit El Chaltén hebben dus een aantal wandelingen gemaakt. We verbleven in een hostel en moesten voor het eerst met meerdere personen op een kamer slapen. In totaal met z´n 6-en.Het dorpje El Chaltén in echt uit de grond gestampt voor de toeristen. dit om de de beroemde bergtoppen Fitz Roy en Cerro Torres te kunnen bekijken of te beklimmen. De lokale gidsen zijn zelf helemaal niet zo blij met deze opmars, want de charme van het kamperen op deze plek zoals het 10 jaar terug was, is voor een groot deel verdwenen. Wij kennen dit verleden niet, dus voor ons maakt het niet zoveel uit.
Tijdens één van onze wandeltrips hebben we de eerste encounter met een gletsjer gehad. Erg apart om eigenlijk zo laag (zo´n 1.000 meter) al een gletsjer te zien. De bomengrens ligt hier ook erg laag op zo´n 600 meter.
De wandelingen waren elke dag pittig (zeker zo´n 8 uur lopen), maar werden steeds beloond met mooie uitzichten over gletsjers en blauwe meren. De tweede dag was van dit park het mooist omdat het weer super en de lunch op een geweldige plaats was: aan een strandje met ijsschotsen in het water en uitzicht op Cerro Torres. Gedurende de wandelingen hebben we alle weertypes gehad, inclusief sneeuw en zeer harde wind! Ze kennen hier 4 seizoenen in 1 dag en daar is niks van gelogen.
Nadat we terug zijn gekomen in El Calafate hebben we s´avonds heerlijke steak gegeten en zijn we de volgende dag naar de Perito Moreno geweest. Eerst met de boot langs de gletsjer gevaren en vervolgens ander half uur over de gletsjer gelopen met stijgijzers. De Perito Moreno is 60 m hoog, 5 km breed en 30 km lang, je kunt je wel voorstellen dat dit een indrukwekkend plaatje was! Bizar om tussen de grote gletsjerspleten te lopen welke bijna fluoriserend blauw zijn.
De combinatie met de enorme dreunen die gepaard gaan bij het afbreken van stukken ijs maakt het helemaal spectaculair. Het weer wilde bijna nog roet in het eten gooien, maar op het moment dat we bij de gletsjer kwamen werd het droog en scheen de zon. Fijn voor de foto´s!
Onze rustdag is een reisdag naar Torres del Paine (blauwe torens) waar ons weer drie wandelingen te wachten staan. De busrit er naar toe was erg mooi. Veel condors, guanaca´s (lama-achtige) en Zuid- Amerikaanse struisvogels gezien. Hoe dichter we bij het park kwamen hoe grilliger het landschap werd. Van de vlakke pampa´s gaat het over in een groot massief van de drie torens en vele meren.
We overnachten in eenvoudige tentjes, het avondmaal is alles behalve eenvoudig. In het eco-camp worden we verrast door een heerlijke drie gangenmaaltijd! In grote koepeltenten was een super mooi restaurant ingericht, moeilijk te omschrijven maar het was erg mooi. We werden tijdens deze 3 dagen begeleid door de gidsen Rodrico, een Chileen van 23 die wel met de vrouwtjes weet om te gaan ;-) en een Chileen die net 5 jaar in België had gewoond en redelijk Nederlands sprak: Christian alias Cookie (helaas heeft hij niet voor ons gekookt).
Eigenlijk is deze hele laatste week redelijk zwaar door het Patagonian flat oftewel continu klimmen en dalen met een het einde meestal een flinke klim naar de top. We lopen iedere dag 8 tot 10 uur en dan heb je best een goede basisconditie nodig. Gelukkig krijgen we overdreven grote lunchpakketten mee, maar die blijken tijdens het lopen alles behalve overdreven te zijn: chocolade, broodjes, pinda´s, cereal bars, drinken (je drinkt overigens het meeste gewoon uit de stromende rivieren waar gletsjerwater stroomt. Met de extra toevoeging van door Saskia slim bedachte ´ranjapoeder´ was het goed te drinken). Tot grote verbazing van onze reisbegeleider Mark heeft de gehele groep dat wel, hoewel nu de lichamelijke klachten toch wel redelijk de revue passeren.
Tijdens deze wandeltochten weer heel veel mooie natuur en gletsjers gezien. Er zit erorm veel variatie in deze vakantie.
Straks gaan we weer op weg naar Nederland. We hoorde dat het er van de week gesneeuwd had, maar ja, dat hebben we hier ook :-)
Na de trip zullen we wat foto´s toevoegen.
