Jordanië: precies waar ik op hoopte

Lawrence of Arabia? Door welke landen wordt het nu exact omringd? Hoe heet die koning ook alweer? Je ziet het, ik was niet echt goed voorbereid voor mijn trip naar Jordanië. Vind ik zelf geen probleem overigens. Ik had dit land al jaren op mijn verlanglijstje staan vanwege het wereldwonder Petra.

8 dagen naar Jordanië is dat niet wat kort? Nadat ik er ben geweest, vind ik dat nog steeds moeilijk om te zeggen. Ja, Ik heb veel highlights gezien, maar we hebben uiteraard nog veel gemist. Ik bedoel, Nederland heeft een oppervlakte van 37.354 km² (incl. water) en Jordanië heeft een oppervlakte van 89.328 km². Nederland heb je ook niet in 8 dagen gezien.
Maar het programma bevatte wel dé hoogtepunten waarvoor de meesten naar Jordanië reizen: Amman, de hoofdstad van Jordanië met 2.842.629 (2010) inwoners, Jerash, een archeologische plek ten noorden van Amman. De dode zee, Petra (één van de zeven 'nieuwe' wereldwonderen). Wadi Rum; de woestijn van Jordanië en Akaba; de niet zo toeristische tegenhanger van het Israëlische Eilat. Je ziet een plaatje van de route die we hebben gevolgd. Netto heb je met een 8-daagse trip maar 6 dagen in het land, want de eerste en laatste dag zijn reisdagen. Het aantal uren dat je in de auto zit, is gelukkig beperkt en tijdens een reisdag worden er voldoende stops gemaakt om de dag niet als reisdag te ervaren.
Ik ga verder niet al mijn dagen beschrijven, maar hieronder lees je een klein stukje over mijn beleving van Petra.

12 juni 2013: we zijn gisteravond na een redelijk relaxte reisdag aangekomen bij Petra. Vandaag gaat het gebeuren. Voor mij het hoogtepunt van de trip waar ik een hele tijd naar uit heb gekeken. We kunnen wat mij betreft niet vroeg genoeg vertrekken naar de oude stad zelf. We vertrekken iets na 6 uur 's-ochtends.
Thuis had ik mijn fotografische neiging, om te kijken waar de zon op gaat komen, niet kunnen bedwingen. The Treasury, de bekende entree, ligt op het zuiden. Geen recht toe recht aan zonsopgangsfoto's voor ons.
Tijdens ons tripje van 10 minuten naar het voormalige Bedoeïenenstadje vertelt onze reisgids Talal dat we het tripje op de paarden moeten schrappen. Het zit weliswaar in de toegangsprijs, maar de dieren worden niet goed behandeld, zegt hij. Later zou ik dat met mijn eigen ogen ervaren. Eenmaal binnen acteert Talal er op los om ons op de paarden te krijgen om zijn landgenoten die deze business begeleiden niet af te vallen. Dit is niet de eerste keer dat hij dit kunstje vertoont.
We beginnen onze wandeling door de lange uitgesleten kloof. Talal doet zijn best om alles tot in de details uit te leggen over het verleden van deze plek. Toch voel ik een bijna onbedwingbare druk om door die 'gorge' heen te rennen om de schatkamer van Petra te bekijken. Niet echt respectvol en gelukkig hebben we nog een dag om ons te kunnen vergapen aan de schoonheid van deze stad.

De kloof heeft een bijna geasfalteerde ondergrond waar we op lopen. Ik merk dat ik dat jammer vind en bedenk me wat de Jordanezen allemaal nog meer hebben bewerkt om deze plek te verfraaien. Ik raak deze gedachte gelukkig snel kwijt en op de momenten dat ik niet fotografeer, probeer ik me voor te stellen hoe het geweest moet zijn om er echt te wonen. Het is toch bijzonder dat er rond de start van onze jaartelling zo'n 25.000 mensen moeten hebben gewoond.
Indiana Jones wordt een aantal keren aangehaald tijdens onze wandeling en niet onterecht. Petra is het decor van één van de geprezen films van de alom bekende niet-bestaande archeoloog.
Eindelijk worden we beloond en krijgen we een glimp van de schatkamer te zien. Adembenemend en ongelooflijk tegelijk. Ook al heb ik dit beeld vaak op plaatjes gezien, in het echt voel je zoveel meer. We lopen verder het 'pleintje' op. De gevel van de schatkamer is direct uit de rotsen gehakt. Ik heb me laten vertellen dat het rode zandgesteente na de eerste laag niet enorm hard is, maar dan blijft het toch uniek om zoiets te maken. De pilaren, de ornamenten, wat een details. We mogen helaas niet naar binnen.
Er zijn gelukkig niet veel andere mensen. We hebben dus ruim de tijd om te genieten en ongegeneerd foto's te maken. Dat doen we dan ook. Iedereen wil met dit beroemde bouwwerk op de foto. De één springend, de ander met een dromedaris of ezel. Uiteindelijk staan we er ook met de hele groep op. Ik voel dat dit weleens het begin kan zijn van een hele mooie dag....

Kijk hier voor een aantal van mijn foto's geschoten tijdens deze trip: Jordanië.